Świerzb

Według statystyk ponad 300 mln. osób na całym świecie choruje na świerzb. Największy wpływ na występowanie świerzbowca związany jest ze złymi warunkami higienicznymi oraz przeludnieniem.

Uznaje się, że częstotliwość chorób zakaźnych dotyczy w skali porównywalnej wszystkich obszarów geograficznych. Czynnikiem sprzyjającym szerzeniu się świerzbowca oprócz wspomnianego brudu i ubóstwa może okazać się, paradoksalnie również nadmierna higiena w życiu codziennym. Według dostępnej wiedzy za główną przyczynę tego stanu uważa się stosowanie sterylnej żywności, antybiotyków - szczególnie w przypadku infekcji dzieci. Obniżona odporność organizmu, wywołana stresem, brakiem dostatecznego wypoczynku zwiększa ryzyko zachorowań na świerzb norweski. Dolegliwości mogą szerzyć się na różny sposób: przez bezpośredni kontakt fizyczny, z osoby na osobę i pośredni np. przez przedmioty. Roztocza wywołujące choroby skóry mogą przeżyć poza organizmem żywiciela do czterech dni. Najbardziej narażone na świeżb i towarzyszące mu objawy są dzieci w wieku szkolnym. Niestety problem często jest umniejszany przez władze szkoły a rodzice nie są informowani o niebezpieczeństwie na który narażone są ich pociechy. Taka sytuacja może prowadzić do epidemii, gdyż wyleczone dzieci zarażają się od chorych, przez co staje się ona trudna do zatrzymania.

Tylko odpowiedzialne podejście do problemu, edukacja oraz zastosowanie się do wskazówek pozwoli na skuteczne powstrzymanie rozwoju choroby skóry. Dlatego przygotowaliśmy miniprzewodnik, który pomoże rozpoznać pierwsze objawy zakażenia. Tutaj szczególnie warto podkreślić ważną rolę jaką mogą odegrać zdjęcia ilustrujące różny stopień zaawansowania schorzenia oraz poszczególne miejsca części ciała, które zostały zainfekowane przez świerzbowiec. Jeśli zauważyłeś u siebie zmiany na skórze podobne do tych na zdjęciach szybko udaj się do lekarza. Tylko dermatolog może postawić prawidłową diagnozę i przepisać odpowiednie leki. W obecnych czasach leczenie świerzbu jest bardzo skuteczne i najczęściej stosuje się maści przeciwgrzybicze. Pamiętaj, że świerzb jest chorobą zakaźną i jeśli jeden z członków rodziny zachorował, to wszyscy powinni zastosować profilaktyczne leczenie. Pominięcie tego ważnego punktu może odbić się bardzo niekorzystnie na zdrowiu zwłaszcza dzieci. Wierzymy, że informacje zawarte na stronie pomogą zrozumieć czym jest i w jaki sposób leczyć, ale przede wszystkim jak zapobiegać świerzbowi.

Dolegliwości skóry

Choroby zakaźne skóry powodowane są przez mikroby (drobnoustroje, mikroorganizmy): bakterie, wirusy, grzyby, roztocza, toksyczne produkty, jad kiełbasiany, a także przez pasożyty tak jak świerzb i wszawica, lub inne biologiczne czynniki chorobotwórcze, które ze względu na charakter i sposób szerzenia stanowią zagrożenie dla zdrowia i życia ludzi i zwierząt, w szczególności psa i kota.

Świerzbowiec ludzki (Sarcoptes scabiei) objawia się poprzez dokuczliwy świąd, nasilający się w nocy i zmiany na skórze w postaci grudek i plam. Zwykle zajmuje pośladki, brzuch zwłaszcza okolice pępka, narządy płciowe, dłonie, łokcie, nadgarstki. Nie atakuje twarzy i okolicy między łopatkowej z wyjątkiem świerzbu norweskiego.